• Οι τετράποδοι φίλοι μας

Αμφίβια - γέννηση και ενηλικίωση

Τροπικά
Αμφίβια - γέννηση και ενηλικίωση

Ο μυκώμενος βάτραχος, πού ονομάζεται και βατραχόταυρος είναι αμφίβιο. Ο τρόπος της ζωής του δείχνει, πραγματικά, ότι το όνομα, πού δόθηκε σε αυτή τη τάξη των σπονδυλωτών, ήταν καλοδιαλεγμένο.

Όταν φτάνει η άνοιξη ο θηλυκός βάτραχος γεννά τα αυγά του μέσα στο νερό, στην άκρη ενός ήσυχου ποτάμιου. Κάθε αυγό είναι τυλιγμένο μέσα σε ένα στρώμα από μια ουσία σαν ζελατίνα, γλοιώδη και διαφανή. Τα αυγά συγκρατούνται έτσι όλα μαζί, και είναι τόσα πολλά, ώστε σχηματίζουν ένα είδος σχεδίες, που η διάμετρός τους μπορεί να φτάσει τα 60 εκατοστά. Λίγο καιρό, αφού γεννηθούν, τα αυγά αρχίζουν, να αναπτύσσονται.

Κάθε αυγό μακραίνει και παίρνει το σχήμα ενός φασολιού, που η μια του άκρη είναι πιο χοντρή από την άλλη. Αυτή η άκρη θα γίνει κεφάλι. Η άλλη θα γίνει ουρά. Όταν περάσει μια εβδομάδα, τα αυγά εκκολάπτονται και ένας μικρός γυρίνος βγαίνει από το καθένα, στριφογυρίζοντας μέσα στη ζελατίνα. Δεν είναι μακρύς περισσότερο από ένα εκατοστό. Δεν φαίνονται, ούτε μάτια, ούτε στόμα. Έχει όμως πάνω στο κεφάλι του δυο εξογκώματα πολύ μικρά στη θέση των ματιών του και μια βεντούζα στη θέση του στόματος. Με αυτή τη βεντούζα μπορεί να κρατιέται πάνω στη ζελατίνα, από όπου βγήκε.

Η ουρά του γυρίνου μοιάζει πολύ με την ουρά του ψαριού. Πολύ γρήγορα τώρα, στη κάθε πλευρά του κεφαλιού θα βγουν δυο μικρές φουντίτσες. Τα σπάραχνα, με τα οποία αναπνέει.

Ο γυρίνος είναι ζώο υδρόβιο. Αναπνέει και κολυμπά, όπως ένα ψάρι. Η βεντούζα του χρησιμεύει, για να προσκολλάται στα κλαδιά, όταν στέκεται. Ως τώρα ο γυρίνος δεν έχει πάρει καμία τροφή, γιατί δεν έχει στόμα. Τρεις ημέρες μετά την εκκόλαψη φαίνονται τα μάτια και το στόμα του ενώ η βεντούζα εξαφανίζεται. Τώρα ο γυρίνος μπορεί να βλέπει πού πηγαίνει. Μπορεί ακόμα να δαγκώνει απαλά, μικρά φυτά. Η ανάπτυξή του προχωράει γρήγορα και το μπροστινό μέρος του σώματος του εξογκώνεται. Δεν αναγνωρίζουμε πια το σχήμα του αρχικού ψαριού. Τώρα ο γυρίνος φέρνει άξια το όνομά του.

Η βεντούζα του γυρίνου εξαφανίζεται εντελώς, καθώς και τα εξωτερικά βράγχια (σπάραχνα), τα οποία μεταβάλλονται, ενώ σύγχρονα, το δέρμα απλώνεται πάνω τους, για να τα σκεπάσει. Δεν φαίνονται πλέον. Έχουν γίνει εσωτερικά. Ο γυρίνος για να αναπνεύσει, καταπίνει νερό, που μπαίνει μέσα στα σπάραχνα και βγαίνει από μια μικρή τρύπα, στο αριστερό μέρος του σώματος. Αυτή η μικρή τρύπα, είναι ο αναπνευστικός πόρος.

Ο γυρίνος έχει καλή όρεξη. Είναι φυτοφάγος και πολλές φορές τρώει τα υπόλοιπα από τη τροφή που άφησαν άλλα ζώα, μεγαλύτερα, τα οποία ζουν μαζί του μέσα στο βάλτο.

Αφού περάσει κάμποσος καιρός, 2 πόδια βγαίνουν στη βάση της ουράς του γυρίνου. Σε μερικές εβδομάδες τα πόδια γίνονται μακρυά και δυνατά. Στο διάστημα αυτό, μέσα στο σώμα του γυρίνου, τα μπροστινά πόδια αρχίζουν να αναπτύσσονται. Πρώτο το αριστερό ανοίγει δρόμο μέσα από το σώμα του βγαίνει από τον αναπνευστικό πόρο. Λίγο αργότερα έρχεται η σειρά του δεξιού. Ο γυρίνος είναι τώρα ένα ζώο με τέσσερα πόδια, δηλαδή ένα τετράποδο. Δεν είναι ακόμα βάτραχος. Έχει πρώτα-πρώτα μια μακρυά ουρά. Θα γίνουν όμως και άλλες μεταβολές. Οι πνεύμονές του αναπτύσσονται και ο γυρίνος ετοιμάζεται να γίνει αερόβιο ζώο. Το στόμα του αλλάζει και αυτό. Πλαταίνει και αναπτύσσεται μια μακρυά γλώσσα, που κολλάει και πέφτει προς τα κάτω. Εφόσον το στόμα του παθαίνει αυτές τις μεταβολές, φυσικά δεν μπορεί να φάει. Ζει από την ουρά του. Στο διάστημα αυτό, η ουρά του ελαττώνεται, σιγά - σιγά, για να μεταφερθεί εκεί όπου ο οργανισμός έχει ανάγκη. Με άλλα λόγια, η ουρά του παίζει τον ίδιο ρόλο με τη καμπούρα της καμήλας.

Τα μάτια του γυρίνου αρχίζουν να προεξέχουν και παίρνουν τη μορφή των ματιών του βατράχου. Πριν εξαφανιστεί εντελώς η ουρά του, ο μικρός βάτραχος κάνει εκδρομές έξω από το νερό. Πιάνει έντομα, με τη γλώσσα του. Έγινε σαρκοφάγος τον ίδιο καιρό πού έγινε αερόβιος. Στο μεταξύ ο μικρός βάτραχος απέκτησε φωνή, και το κόασμα του ανακατεύεται με τα κοάσματα των γειτόνων του στο βάλτο ή στο ποτάμι. Τέλος, χάνεται και ότι έχει απομείνει από την ουρά. Ο βάτραχος έχει τώρα το σχήμα πού θα το διατηρήσει όλη του τη ζωή. Μεγαλώνει τόσο γρήγορα, πού πρέπει να αλλάξει δέρμα πολλές φορές. Ο βάτραχος είναι τώρα ενήλικος. έτοιμος να ζευγαρώσει και να δώσει ζωή σε χιλιάδες νέους βατράχους.

Χρειάζονται το λιγότερο 4 χρόνια για ένα βάτραχο, για να ενηλικιωθεί. Η ανάπτυξή του διακόπτεται από τους χειμώνες πού περνά μέσα στο βούρκο, στο βάθος των τελμάτων. Η Ιστορία της ζωής ενός βατράχου μπορεί να δίνει την εντύπωση ότι είναι ήσυχη. Η αλήθεια είναι όμως ότι πολύ λίγα είναι τα αυγά που αναπτύσσονται εντελώς και γίνονται τέλειοι βάτραχοι. Οι γυρίνοι έχουν πολλούς εχθρούς. Χρησιμεύουν για τροφή σε πολλούς σαρκοφάγους γείτονές τους.

Αμφίβια - ομάδες και είδη