Το δέρμα και το τρίχωμα στις γάτες

Το δέρμα, χωρίζει το άτομο από το περιβάλλον. 
Αυτό το σύνορο, πρέπει να είναι ευαίσθητο στο άγγιγμα, αδιάβροχο (πράγμα σημαντικό, αφού τα ζώα δεν πρέπει να χάνουν υγρά με ακανόνιστο τρόπο) και πρέπει να παρέχει αποτελεσματική μόνωση. 
Το δέρμα και το τρίχωμα μιας γάτας, ανταποκρίνονται σε αυτές τις απαιτήσεις πολύ καλά, γιατί το τρίχωμα είναι ένα θαυμάσιο μονωτικό. 
Αν αγγίξουμε το τρίχωμα της μια κρύα μέρα, θα το νιώσουμε κρύο, μα το δέρμα από κάτω, θα είναι ζεστό. 
Αντίθετα, όταν η γάτα είναι ξαπλωμένη στον ήλιο, η μπροστά στο τζάκι, το τρίχωμα θα είναι ζεστό, μα το δέρμα θα είναι δροσερό. 
Η παχιά γούνα, προφυλάγει το ευαίσθητο δέρμα, από γδαρσίματα, ξυσίματα και δαγκώματα και γίνεται ένα αδιάβροχο κάλυμμα για την υγρασία. 
Στην αγριόγατα, το χρώμα του τριχώματος έχει δυο, μάλλον αντιφατικές, χρησιμότητες - Πρώτον, βοηθά τη γάτα να περνά απαρατήρητη όταν παραμονεύει τη λεία της, έτσι, που να μπερδεύεται με το περιβάλλον και δεύτερο, την κάνει αξιοπρόσεχτη και αυτό λειτουργεί σαν μια φοβερά ενάντια στα άλλα αρπαχτικά. 
Το δέρμα των πελμάτων, και τα νύχια, είναι και τα δυο ειδικά για το σκαρφάλωμα και την πάλη.
Το τρίχωμα πέφτει και ανανεώνεται σε κανονικά διαστήματα - την άνοιξη και το φθινόπωρο στην αγριόγατα. 
Αν και δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο καλοκαιρινό και το χειμωνιάτικο τρίχωμα, οι γάτες που ζούνε σε σχετικά δροσερές συνθήκες, έχουν πιο πλούσιο και παχύ τρίχωμα, από τις γάτες που ζούνε σε πολύ ζεστό μέρος. 
Η εξημέρωση έχει αναποδογυρίσει τον εποχιακό ρυθμό της αλλαγής του τριχώματος και έτσι πολλές κατοικίδιες γάτες, χάνουν συνεχώς, όλον τον καιρό, λίγες τρίχες. 
Από δω πηγάζει και η ανάγκη για καθημερινό χτένισμα στις μακροτριχες γάτες. 
  Η γούνα αποτελείται από λεπτές κατσαρές η κυματιστές τριχουλες, που είναι από κάτω. 
Από πάνω είναι σκεπασμένες από πιο σκληρές τρίχες, που είναι μακριές, ίσιες, προστατευτικές (μονοτριχες) και από τουφιτσες με λυγισμένες άκριες. 
Στις περισσότερες ποικιλίες γατών, οι βολβοί των τριχών είναι σε ομάδες των τριών η πέντε. 
Ο αρχικός βολβός που σχηματίζει την πάνω τρίχα, αναπτύσσεται πρώτος στο γατάκι και ακολουθείται ύστερα από δυο βολβούς στα πλάγια. 
Αργότερα, αναπτύσσονται οι δευτερεύοντες βολβοί, που σχηματίζουν το υπόστρωμα. 
Το γατάκι μεγαλώνοντας, χάνει το μαλακό, νεανικό του τρίχωμα, καθώς συγχρόνως αλλάζουν και τα δόντια του. 
Το τρίχωμα πια του ώριμου ζώου, αναπτύσσεται μέσα σε τέσσερις έως έξι μήνες, αλλάζοντας εντυπωσιακά την εμφάνιση του γατιού. 
Οι απτικές τρίχες, όπως τα μουστάκια, έχουν απολήξεις αισθητηρίων νεύρων φυτεμένες γύρω στη βάση τους και έτσι έχουν συγχρόνως και προστατευτική και πληροφοριακή λειτουργία. 
  Το δέρμα κάτω από τα πέλματα και το δέρμα της μύτης, είναι χωρίς τρίχες. 
Η μύτη είναι εξαιρετικά ευαίσθητη στο άγγιγμα, ενώ τα πόδια είναι πιο ευαίσθητα στην πίεση. 
Η επιδερμίδα στα πέλματα, είναι πολύ χοντρή και άγρια, ιδίως στα πίσω πόδια και αυτό κάνει την επαφή με το έδαφος γερή, ώστε να βοηθάει όταν τρέχει και εμποδίζει το γλίστρημα όταν σκαρφαλώνει. 
Οι αδένες στα πόδια, εκκρίνουν ιδρώτα, όταν η γάτα ζεσταίνεται η φοβάται. 
Τα νύχια, είναι από στρώματα σκληρής κερατίνης και μεγαλώνουν συνεχώς από τη βάση, όπως τα ανθρώπινα νύχια. 
Φυσιολογικά φθείρονται με τον ίδιο ρυθμό που μεγαλώνουν, άλλα όταν μια γάτα που ζει περιορισμένα δεν έχει τη δυνατότητα να ασκεί η να γρατσουνιζει πάνω σε ξύλο, τότε πρέπει να τα ψαλιδίζουμε.