Λύσσα - Σκυλιά

Λοιμώδης ασθένεια που παρουσιάζεται σε επιδημική μορφή σε πολλές χώρες του κόσμου, ενώ ο προσεκτικός εμβολιασμός και ο συνεχής έλεγχος την έχουν εξαλείψει από άλλες, όπως στην Αγγλία. Μόνιμη πηγή μόλυνσης είναι τα άγρια σαρκοβόρα, όπως οι αλεπούδες, τα τσακάλια, οι λύκοι κλπ., που δεν μπορούν να εμβολιαστούν ή να ελεγχθούν. 
Ο ιός της λύσσας μεταδίδεται από το σάλιο του άρρωστου ζώου στην πληγή που κάνει όταν δαγκώσει άλλο ζώο ή άνθρωπο. 
Ο ιός προσβάλλει το νευρικό σύστημα και προχωρεί προς τον εγκέφαλο. Όσο πιο κοντά στο κεφάλι βρίσκεται η πληγή από το δάγκωμα, τόσο δυσκολότερη είναι η μάχη για τη σωτηρία του ατόμου που προσβλήθηκε. Η θεραπεία βασίζεται στην έγκαιρη χορήγηση του ορού που ανακάλυψε ο Παστέρ, πριν προφτάσει ο ιός να φτάσει στον εγκέφαλο. Μετά την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων η μάχη είναι χαμένη. 
Η λύσσα εμφανίζεται με δυο μορφές, τη βωβή και τη μανιακή. Τα συμπτώματα της πρώτης μορφής είναι η παράλυση της κάτω σιαγόνας και ο θάνατος επέρχεται μετά από ολική παράλυση του νευρικού συστήματος του σκυλιού. 
Η δεύτερη μορφή που είναι και η πιο επικίνδυνη, χαρακτηρίζεται από μια αφύσικη συμπεριφορά του σκυλιού. Το σκυλί μπορεί να πέσει σε βαθιά μελαγχολία ή να πάθει νευρική υπερδιέγερση και να αρχίσει να εμφανίζει αδικαιολόγητη επιθετικότητα. Καθώς η ασθένεια προχωρεί, το σκυλί δεν μπορεί να πιει νερό, παρόλο που διψάει, γιατί παθαίνει μυϊκή παράλυση στο λάρυγγα, η παράλυση επεκτείνεται και στο υπόλοιπο σώμα και το ζώο πεθαίνει από ασφυξία. 
Η περίοδος επώασης της τρομερής ασθένειας είναι από μια μέρα μέχρι ένα χρόνο. Το πρώτο εμβόλιο γίνεται όταν το κουτάβι γίνει 12 εβδομάδων και επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο. 
Ο αντιλυσσικός εμβολιασμός είναι υποχρεωτικός στην Ελλάδα και κινητά συνεργεία της Εταιρίας Προστασίας Ζώων εμβολιάζουν τα σκυλιά κάθε γειτονιάς.