Προσαρμογή της γάτας στο ανθρώπινο περιβάλλον

Από όλα τα ζώα, οι σκύλοι και οι γάτες, εξημερώθηκαν και προσαρμόστηκαν καλύτερα με τον άνθρωπο, δηλαδή, μένουν μαζί του και τελικά εξαρτώνται σχεδόν ολοκληρωτικά από αυτόν. 
Οι γάτες πολύ απλά δέχτηκαν τις ανθρώπινες κατοικίες και το χώρο τους σαν δικό τους όπου κυβερνά ο αρσενικός γάτος και σε μικρότερο βαθμό και οι θηλυκές, ιδίως όταν είναι μητέρες. 
Και οι δυο διώχνουν τις ξένες γάτες από την επικράτεια τους αμέσως και αποτελεσματικά εκτός αν ο εξοστρακισμένος επισκέπτης, είναι πολύ νεαρός και επομένως ακίνδυνος. 
Ο βαθμός της αποδοχής του ανθρώπου μέσα στην οικογένεια της γάτας, ποικίλλει και είναι φανερό, πως έχει σχέση με το πόσο "άγρια" έχει μείνει η γάτα. 
Έτσι, τα μικρά της αγριόγατας, η της γάτας που γύρισε στην άγρια κατάσταση, είναι πάρα πολύ δύσκολα στην συμπεριφορά τους - ακόμη και επικίνδυνα - και δεν γίνονται καλά κατοικίδια, αν και είναι σπουδαίοι εξολοθρευτές των τρωκτικών. 
Ούτε ξεπερνιέται εύκολα αυτή η αγριότητα, με το να ταΐζουμε τα γατάκια μέσα στο χέρι μας, έστω και από πολύ μικρά. 
Είναι φανερό, πως η εξημέρωση της γάτας πριν από δυο η τρεις χιλιάδες χρόνια η και περισσότερο και επίσης η συνεχής επιλογή αυτών που προσαρμόστηκαν καλύτερα στη συμβίωση με τον άνθρωπο, είχε σαν αποτέλεσμα την αλλαγή στη συμπεριφορά και στην ιδιοσυγκρασία της γάτας. 
Οι γάτες που ήτανε πιο βολικές, κρατιοντουσαν στο σπίτι και φυσικά ήταν αυτές που ταίριαζαν εύκολα με τους ανθρώπους. 
Αυτη η σχέση, έκανε την κατοικίδια γάτα να χάσει ένα μέρος από την ανεξαρτησία της, αφού αυτά καθεαυτά τα βασικά χαρακτηριστικά της, που την βοηθούσαν να ανταγωνίζεται και να τα βγάζει πέρα τόσο καλά, έχασαν πια την αξία τους. 
Η κατοικίδια γάτα, είναι λιγότερο καχύποπτη, αφήνει τον άνθρωπο να έχει τον κυρίαρχο ρόλο, να την πιάνει και να την κρατά στα χέρια του πολύ εύκολα, και είναι λιγότερο ικανή να βρίσκει την τροφή της κυνηγώντας, αν και σε αυτό μπορούμε να τη βοηθούμε αρκετά με το να την μαθαίνουμε να πιάνει ποντίκια. 
  Όταν ο άνθρωπος αναλάβει τον ρόλο του αφέντη, στη σχέση του με τη γάτα μέσα στο σπίτι, τότε, αυτός πρέπει να φροντίσει να της βρει καταφύγιο (φωλιά) και τροφή. 
Όταν ο χώρος είναι περιορισμένος, όπως σε ένα διαμέρισμα, η στο σπιτάκι για τη γάτα τότε ο κύριος της πρέπει να φροντίσει για ένα κατάλληλο μέρος να πίνει νερό και επίσης ένα μέρος που να μπορεί να κάνει τις ανάγκες της, μέρη που οι γάτες τα αναγνωρίζουν με τη μυρωδιά η με τα νύχια. 
Σε πολλά σπίτια, της διαλέγουν ένα ειδικό μέρος για να ξυνει τα νύχια της. 
Συνήθως ένα μαλακό κομμάτι ξύλου. 
Ένα κατάλληλο έπιπλο είναι στο τραπέζι της κουζίνας. 
Όσο πιο περιορισμένη είναι η γάτα, τόσο πιο σημαντικό είναι το να της παρέχουμε ένα πραγματικό ζωτικό χώρο σε μικρογραφία. 
Έγιναν έρευνες σχετικά με το πως βλέπει η γάτα τον άνθρωπο μέσα στον χώρο της. 
Οι θηλυκές, συχνά μεταθέτουν τη φυσική τους αφοσίωση προς τον αρσενικό γάτο, σε κάποιο ορισμένο άτομο, και σχεδόν αδιαφορούν για τα άλλα μελή της ανθρώπινης οικογένειας. 
Η θηλυκια γάτα, σε αυτό το συγκεκριμένο πρόσωπο θα απευθυνθεί για να του γνωστοποιήσει τις ανάγκες της για τροφή, νερό, η να της ανοίξει την πόρτα. 
Η σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσά τους, είναι πολύ στενή και ο άνθρωπος δεν έχει καθόλου αμφιβολίες για το τι ζητά το ζώο. 
Η σχέση με τον αρσενικό, είναι συνήθως διαφορετική. 
Ο γάτος είναι πιο ανεξάρτητος και παρά το γεγονός, ότι συμμετέχει στην οικογενειακή ζωή, εξακολουθεί να ελέγχει το δικό του χώρο και θα συμπεριφερθεί με πολύ επιφύλαξη, σε κάθε νεοφερμένο. 
Ένα άλλο ενδιαφέρον σημείο που αφορά στη σχέση γάτας - ανθρώπου, είναι η ευκολία και η χαρά με την οποία δέχεται η γάτα στο χώρο της τα άλλα ζώα του σπιτιού, όπως τα σκυλιά, η τους παπαγάλους. 
Θα διώξει όμως, κάθε ξένο ζώο, που θα εμφανιστεί μέσα στα πλαίσια του ζωτικού της χώρου.