Εγκυμοσύνη και γέννηση χάμστερ

Τα χρυσόμαλλα χάμστερ, μαζί με τα μαρσιποφόρα, έχουν τον μικρότερο χρόνο εγκυμοσύνης ανάμεσα στα θηλαστικά. 
Λίγες μέρες πριν τη γέννα, το θηλυκό αρχίζει να μαζεύει υλικό για τη φωλιά και να παραγεμίζει την κατοικία. 
Δώστε εσείς στη μέλλουσα μητέρα το υλικό που χρειάζεται. 
Σε περίπτωση που το αρσενικό δεν εκδιωχθεί, δώστε του αργότερα κάποιο άλλο χώρο παραμονής, γιατί ακόμη και οι πιο φιλήσυχες ποικιλίες δεν ανέχονται το αρσενικό κοντά στη φωλιά. 
Λόγω του μικρού χρόνου εγκυμοσύνης τα νεογνά είναι πολύ μικροκαμωμένα. 
Έτσι συνήθως γεννιούνται διαδοχικά χωρίς προβλήματα, καθαρίζονται από τη μάνα τους με γλείψιμο και αρχίζουν να θηλάζουν. 
  Συχνά κυρίως τα νεαρά, άπειρα η δειλά χάμστερ μπορούν, αν νιώσουν κάποια ενόχληση, να καταβροχθίσουν τα μικρά τους. 
Αυτή η συμπεριφορά μπορεί να μας προκαλεί αποστροφή, έχει όμως μια τελείως φυσική ερμηνεία. 
Σε ένα περιβάλλον που είναι πολύ ανασφαλές για τους απογόνους, είναι λογικό για το χάμστερ να ξαναπαίρνει πίσω τις θρεπτικές ουσίες που κατανάλωσε (...τα μικρά του). 
  Μια ματιά στην παιδική ηλικία - οι περισσότερες μητέρες αφιερώνουν σχεδόν όλη την ημέρα τους στα νεογνά. 
Το σημείο αναφοράς στη ζωή ενός χάμστερ ηλικίας μέχρι δεκαπέντε ημερών είναι το μητρικό γάλα. 
Συχνά οι μητέρες υποχρεώνονται να μετακινήσουν τα μικρά με ελάχιστα στοργικό τρόπο. 

Σημείωση - Ο πρώτος πυρήνας για την αναπαραγωγή των χρυσόμαλλων χάμστερ, που σήμερα υπάρχουν σε όλο τον κόσμο, ήταν ένα θηλυκό με 12 μικρά που βρέθηκαν το 1930 στη Συρία. 
Από αυτά τα ζώα δημιουργήθηκε μέσα σε πέντε δεκαετίες μια μεγάλη παραλλαγή ειδών και χρωματικών αποχρώσεων.