Αυτό το πολύχρωμο μικροκαμωμένο πουλάκι πήρε το όνομά του από το βιότοπο που ζει. Ταιριάζει απόλυτα στο γραφικό τοπίο του τροπικού δάσους του Πουέρτο Ρίκο, με την εξωτική βλάστηση και τους αποθαρρυντικούς καταρράκτες. Αν και το φτέρωμα του Tody είναι εξαιρετικά φανταχτερό, είναι πολύ δύσκολο να το παρατηρήσετε. Και το μέγεθος του είναι πολύ μικρο (όσο ένα σπιρτόκουτο), και είναι αυθεντία στην παραλλαγή και κρυφτό. Σχεδόν όλο το χρόνο ο Τόντι κάθεται στα κλαδιά των δέντρων, προεκτείνοντας προς τα πάνω το μακρύ αιχμηρό ράμφος του. Είναι δύσκολο να το δείτε μέσα στην πυκνή και πολύχρωμη βλάστηση.
Την παρουσία του μπορεί να φανερώσει μόνο η μουσούδα του ή η κατάλευκη κοιλίτσα του. Ο Τόντι μοιάζει με τα πτηνά Αλκυόνες, με το ίδιο μεγάλο κεφάλι, το ίδιο μακρύ ράμφος και το ίδιο θυμωμένο (τουλάχιστον έτσι φαίνεται) ύφος που έχουν. Το διαιτολόγιο του Τόντι αποτελείται από σφήκες, μέλισσες, πεταλούδες, και άλλα έντομα ιπτάμενα ή έρποντα. Αυτό το γενναίο πουλάκι είναι ικανό να επιτεθεί ακόμα και σε μικρές σαύρες. Το κυνήγι συχνά πραγματοποιείται σε υψόμετρο (ανάμεσα στα πυκνά φυλλώματα όπου πάντα υπάρχει κάτι νόστιμο), αλλά καμιά φορά μεταφέρεται και στο έδαφος. Με το μακρύ ράμφος του ο Τόντι «σαρώνει» την επιλεγμένη περιοχή για παρουσία εντόμων, και αν το θήραμά του γίνεται μια πεταλούδα ή ένα άλλο φτερωτό πλάσμα, το μικροκαμωμένο πουλάκι χωρίς δισταγμό στερεί από το θύμα τα φτερά με 2-3 χτυπήματα στο δέντρο, και μόνο τότε γευματίζει χωρίς παρεμβολές.
Τα πτηνά αυτά ζουν σε ζεύγη, και για την κατασκευή φωλιών επιλέγουν απομονωμένα σημεία σε παράκτιες περιοχές. Η κατασκευή της οικίας τους δεν είναι εύκολη διαδικασία. Ο Τόντι σκάβει χρησιμοποιώντας ως εργαλείο το ράμφος του και τα ποδαράκια, και κάνει τρύπες αρκετά βαθιές. Η φωλιά του που βρίσκεται στο τέρμα του τούνελ που θα σκάψει και έχει μέγεθος μιας γροθιάς. Το άνοιγμα της κεντρικής εισόδου στην οικία τους είναι πάρα πολύ στενό. Με το ζόρι χωράνε να μπουν ακόμα και οι ιδιοκτήτες. Με αυτό τον τρόπο τα πτηνά Τόντι προσπαθούν να απαλλαγούν από τους ανεπιθύμητους επισκέπτες.
Για την προστασία της επικράτειάς τους οι μικροί μαχητές Τόντι αξιοποιούν όλο το φάσμα της άμυνας που τους έδωσε η μητέρα φύση. Εκτός από το εκφοβιστικό θόρυβο που κάνουν με το ράμφος τους, αυτά τα μικρά εκπέμπουν δυνατές κραυγές, κουνώντας τα φτερά τους. Χάρη στην ειδική δομή που έχουν τα φτερά των Τόντι, στις απότομες κινήσεις τα φτερά τους παράγουν δυνατό σφύριγμα. Αυτό τον ήχο τα αρσενικά Τόντι χρησιμοποιούν για να διώξουν τους εχθρούς τους, αλλά και για να προσελκύσουν τα θηλυκά τους εν ώρα εκτέλεσης του τελετουργικού χορού.
Τα αυγά τους είναι σε σχήμα στρογγυλό και συνήθως από 2 έως 4. Στην επώαση συμμετέχουν και οι δυο γονείς, εναλλάξ θερμαίνοντας τους μελλοντικούς απογόνους. Μετά την πάροδο 20 ημερών από τα αυγά εμφανίζονται γυμνά και τυφλά νεογέννητα. Τα μικρά Τόντι έχουν πολύ όρεξη. Έτσι, οι γονείς τους αναγκάζονται να τα ταΐζουν πάνω από 150 φορές την ημέρα. Ίσως η εν λόγω εντατική διατροφή συμβάλει στην γρήγορη ανάπτυξη τους. Σε μία εβδομάδα μετά τη γέννηση ανοίγουν τα μάτια τους, και μετά από μερικές εβδομάδες ανοίγουν και τα φτερά τους για να πραγματοποιήσουν υπό την επίβλεψη των γονέων την πρώτη τους πτήση. Ωστόσο, για κάποιο χρονικό διάστημα μετά από αυτό, βρίσκονται υπό την επιμέλεια των ενήλικων, μέχρι να είναι σε θέση να βρίσκουν και να πιάνουν έντομα.